Οι "εξώδικες" διαδικασίες που τελευταία υιοθέτησε η δασική υπηρεσία στη Λάκα και στο μεγάλο Σεϊτάνι, είναι αξιοπερίεργες.
Ένα ξύλινο ντουλάπι και μια κατασκήνωση- αυτή ειδικά εγκατεστημένη ανάμεσα σε δεκάδες βίλες - μπήκαν στο στόχαστρο των δασοφυλακων που απ' ότι φαίνεται πρέπει να τους γύρισε το μάτι, μετά την τραγωδία στο Μάτι, δυστυχώς όμως για ακόμη μια φορά όχι για όλες τις περιοχές ευθύνης τους, όχι για όλους, όπως για τους βιλο-παροικούντες των Σεϊτανιων.
Στη Λάκα, σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, οι υπάλληλοι της δασικής, σα να είχαν να αντιμετωπίσουν κάποιο εγκληματικό συμβάν, ενισχύθηκαν από πυροσβεστική και αστυνομία. Οι κατασκηνωτες στο μεγάλο Σεϊτάνι είχαν πανομοιότυπη τύχη.
Ωστόσο είναι να απορεί κανείς για την ανεξήγητη αντίδραση των οργάνων της τάξης όταν άνοιξαν ένα ξύλινο ντουλάπι στη Λάκα, αφού δε μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιες εκπλήξεις ειδικά όταν σε άλλες περιπτώσεις, όπως κατά τη διάρκεια της σταδιακής τσιμέντοποίησης των Σεϊτάνιων, ουδείς αρμόδιος, με ή χωρίς ενισχύσεις, ενδιαφέρθηκε για να παύσει ακαριαία και δια παντός ένα πραγματικά σοβαρό, περιβαλλοντικο έγκλημα.
Αλλά έτσι είναι, όταν χτίζεις παράνομα εκεί που η Ευρώπη δεν απλώνει απλά τραχανά αλλά κόβει υπέρογκα πρόστιμα, έχεις φροντίσει πρωτίστως να πάρεις τα... μέτρα σου με εγγυημένη για μια ζωή την κλειδαριά ασφαλείας.
Κατά πόσο είναι ηθικό, αν όχι υπεύθυνο, να κάνεις πως δε βλέπεις εκεί που οφείλεις να χεις τα μάτια σου τετρακόσια, είναι ένα θέμα που πρέπει να μας προβληματίζει, ίσως και να μας ανησυχήσει για το πως και γιατί μια αποθήκη και ένα αντίσκηνο έγιναν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των αρμοδίων για την προστασία του περιβάλλοντος, όταν σε σοβαρές υποθέσεις χαζεύουμε το δέντρο για να χάνουμε τη βίλα μες το... δάσος, σφυρίζοντας ταυτόχρονα αδιάφορα.
