13 Μαΐου 2017

Η απότομη κατάρρευση ενός «μύθου», που τον έλεγαν ΣΥΡΙΖΑ


Του Γιάννη Κ. Τρουπή

Οι μύθοι εύκολα «χτίζονται» αλλά ακόμα πιο εύκολα γκρεμίζονται ειδικά στην εποχή της ταχύτητας που ζούμε. Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, η απόλυτη κατάρρευση του οικοδομήματος που φτιάχτηκε με τόση επιμέλεια κυρίως από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με την συμμετοχή βεβαίως και της ψήφο της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών, ήρθε πριν καλά καλά συμπληρωθούν δύο χρόνια από την εκλογική του επικράτηση τον Σεπτέμβριο του 2015.


Μια αναδρομή στα «συνθήματα» και στη ρητορική των «παλιών καλών ημερών» του κυβερνώντος κόμματος θα πείσει και τον πιο δύσπιστο αναγνώστη πως «από την απομάκρυνση του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται» για τον πολίτη, που πείστηκε με μεγάλη ευκολία.

Τρεις ήταν οι άξονες, πάνω στους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε την εκλογική του νίκη.

- Να μπει τέρμα στη λιτότητα με σκίσιμο των μνημονίων . Όλοι θυμόμαστε τις δεσμεύσεις περί «κατάργησης με ένα νόμο και ένα άρθρο» που συνόδευαν ακτιβίστικες συμπεριφορές των τότε στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.  Η αλήθεια, όπως αποδείχθηκε με την πάροδο μόλις δύο ετών, είναι διαφορετική. Τα μνημόνια δεν σκίστηκαν. Αντίθετα, προστέθηκαν άλλα δύο στις πλάτες των πολιτών. Η λιτότητα, όχι μόνο συνεχίζεται αλλά αυξάνεται με υψηλά πλεονάσματα για πολλά ακόμα χρόνια, σύμφωνα με τα κείμενα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας.

- Θραύση την περίοδο της «άγουρης» εποχής του ΣΥΡΙΖΑ έκανε το σύνθημα περί αντίστασης στους ξένους και ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας. Από το «go back κυρία Μέρκελ»  περάσαμε με ταχύτητα αστραπής,  στα πολύ θερμά λόγια από τον κ. Τσίπρα προς την γερμανίδα καγκελάριο και μάλιστα στον τηλεοπτικό αέρα του ΑΝΤ1. Ας θυμηθούμε το «σπρώξιμο» της υποψηφιότητας Σουλτς από κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη  που «τουιτάρει» με μεγάλη ταχύτητα , το οποίο όμως ενδιαφέρον του δείχνει να έχει ατονήσει μετά τις τελευταίες γερμανικές δημοσκοπήσεις, όπου ο Μάρτιν Σουλτς δείχνει να «ξεφουσκώνει».

- Τρίτος άξονας η γνωστή φράση « Τέρμα στο παλιό και στη διαπλοκή».

Δυστυχώς όμως φαίνεται πως και σε αυτό, η πραγματικότητα διέψευσε τις υποσχέσεις.  Πελατειακές σχέσεις, παράνομοι διορισμοί ακόμα και  παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη συνθέτουν ένα σκηνικό που όπως καταγγέλλει η αντιπολίτευση αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για έλεγχο του δημόσιου βίου από την κυβέρνηση. Μετά την κατάρρευση λοιπόν των μεγάλων ψευδαισθήσεων  ήρθε η προσγείωση στην πραγματικότητα. Δυστυχώς, με ένα ακόμα μνημόνιο το δεύτερο στη σειρά, σε δυο χρόνια.

Ενδιαφέρον έχει να θυμηθούμε στο πλαίσιο αυτής της μικρής αναδρομής, το τί έλεγε η Κυβέρνηση καθ’ όλη τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης.

Πρώτον: «Δεν θα υποχωρήσουμε από τις κόκκινες γραμμές. Δε θα λάβουμε νέα μέτρα ούτε ενός ευρώ» τόνιζε ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του, μόλις τον περασμένο Ιανουάριο. Τελικά παίρνει μέτρα 3,6 δισ. ευρώ.

Δεύτερον: Κυβερνητικά στελέχη επεσήμαιναν σε κάθε ευκαιρία πως ό,τι και να γίνει, αυτοί θα προστάτευαν τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο μια και με το τέταρτο Μνημόνιο, επιβαρύνονται κυρίως οι μισθωτοί που χάνουν έναν μισθό και οι συνταξιούχοι που χάνουν κατά μέσο όρο δύο συντάξεις. Μία με τη μείωση και μία με την μείωση του αφορολόγητου.

Τρίτον: Στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου δεν σταματούσαν να τονίζουν ότι ήταν αρνητικοί στο να δεσμεύσουν τη χώρα μετά τη λήξη της κοινοβουλευτικής θητείας της κυβέρνησης. Τελικά κάνουν ακριβώς το αντίθετο, λαμβάνοντας μέτρα σήμερα, για μετά το 2018, ενώ παράλληλα, δεσμεύουν τη χώρα σε υψηλά πλεονάσματα για πολλά χρόνια.

Συμπέρασμα : Στην πολιτική μην λες πράγματα, τα οποία δεν πιστεύεις γιατί κάποια στιγμή θα κληθείς να τα εφαρμόσεις, ενώ δεν αποκλείεται εκτός από το να τα εφαρμόσεις να χρειαστεί να τα υπερασπιστείς κιόλας... Εκεί ακριβώς αρχίζουν τα πολύ δύσκολα.

liberal.