23 Μαΐου 2017

«Ανάκτηση εθνικής νομισματικής κυριαρχίας εντός ευρώ


Νότης Μαριάς, Πρόεδρος του Κόμματος «ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» Ευρωβουλευτής, Καθηγητής Θεσμών ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης

Την αναγκαιότητα περαιτέρω αποκέντρωσης του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) προκειμένου να ανακτηθεί εθνική νομισματική κυριαρχία εντός Ευρωζώνης είχα την ευκαιρία να επισημάνω μιλώντας στις 17/5/2017 στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.

Στο πλαίσιο αυτό προτάθηκε από την πλευρά μας η αύξηση αρμοδιοτήτων του ΕΣΚΤ προκειμένου κάθε Εθνική Κεντρική Τράπεζα να μετατραπεί σε ύστατο δανειστή για το κράτος της ασκώντας ταυτόχρονα νομισματική πολιτική προσαρμοσμένη στις οικονομικές ανάγκες του δικού της κράτους μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης (QE).
Η πρότασή μας αυτή συνδυάζεται με τις θέσεις του νεοσύστατου Κινήματός μας  «ΕΛΛΑΔΑ – Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ» για Ειδικό Καθεστώς της Ελλάδας εντός της ΕΕ, στο πλαίσιο του οποίου η Τράπεζα της Ελλάδος θα αναλάβει καθοριστικό ρόλο μέσω της ποσοτικής χαλάρωσης για χρηματοδότηση των κλάδων της Ελληνικής οικονομίας οι οποίοι θα ενταχθούν στο εν λόγω Ειδικό Καθεστώς.  
Ειδικότερα όπως επισημαίνεται και στην Ιδρυτική Διακήρυξη του Κινήματός μας η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει Ειδικό Καθεστώς εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εμπειρία από τις σχέσεις της ΕΕ με το Ηνωμένο Βασίλειο πριν το δημοψήφισμα για το Brexit, καθώς και οι σχέσεις της ΕΕ με την Ιρλανδία και την Δανία, έδειξαν ότι είναι δυνατή εντός της ΕΕ η διαμόρφωση ενός Ειδικού Καθεστώτος, μιας Ειδικής Σχέσης που να διασφαλίζει πλήρη ενάσκηση της εθνικής κυριαρχίας στα πεδία εφαρμογής του Ειδικού Καθεστώτος. Για το λόγο αυτό απαιτούμε, παράλληλα με τη διαγραφή του επονείδιστου χρέους, ειδικές προνομιακές ρυθμίσεις και εξαιρέσεις για κλάδους της Ελληνικής οικονομίας όπως η  γεωργία-κτηνοτροφία, η ενέργεια, η ναυπηγική βιομηχανία κλπ, καθώς και παρεκκλίσεις από τις ρυθμίσεις για την οικονομική διακυβέρνηση και το Σύμφωνο Σταθερότητας, με παράλληλη ενίσχυση των αρμοδιοτήτων της Τράπεζας της Ελλάδας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών προκειμένου να διευκολύνει τη λειτουργία του Ειδικού Καθεστώτος της Ελλάδας εντός της ΕΕ. Το Ειδικό Καθεστώς θα διαμορφωθεί στη βάση ενός Σχεδίου που θα εκπονήσει κυρίαρχα η Ελλάδα και θα λάβει νομική μορφή αντίστοιχη με την Απόφαση της ΕΕ του Φεβρουαρίου 2016 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ένωση. Επιπλέον απαιτείται πλήρης και ολοσχερής κρατικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδας και απόσυρση της μετοχής της από το Χρηματιστήριο.
Έτσι στο πλαίσιο της παραπάνω ομιλίας μου στην Ευρωβουλή πρότεινα το Ευρωπαϊκό Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών να γίνει πιο ευέλικτο και πιο αποκεντρωμένο. Στο πλαίσιο αυτό η Εθνική Κεντρική Τράπεζα κάθε κράτους-μέλους της Ευρωζώνης πρέπει να εξελιχθεί σε ύστατο δανειστή, για το  κράτος-μέλος αυτό, και να μπορεί να ασκεί νομισματική πολιτική προσαρμοσμένη στις ανάγκες της οικονομίας του εν λόγω κράτους-μέλους αξιοποιώντας ως εργαλεία σειρά μη συμβατικών μέτρων νομισματικής πολιτικής και ιδίως την ποσοτική χαλάρωση μέχρι του ποσοστού συμμετοχής της εν λόγω Εθνικής Κεντρικής Τράπεζας στο κεφάλαιο της ΕΚΤ.
Μια ποσοτική χαλάρωση στην οποία συμμετέχει και η Τράπεζα της Ελλάδος έχοντας δαπανήσει για το διάστημα 2015 και 2016 το ποσό των 42,5 δις ευρώ!!! αγοράζοντας ομόλογα Διεθνών Οργανισμών όπως είναι η ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ο ESM κλπ.
Μια ποσοτική χαλάρωση που στην ουσία λειτουργεί υπέρ των οικονομιών του σκληρού πυρήνα της Ευρωζώνης μια και το 90% των 1,6 τρις ευρώ που έχει μέχρι στιγμής δαπανήσει ο Ντράγκι για το QE έχουν επενδυθεί κατά 60% στη Γερμανία, κατά 20% στη Γαλλία και κατά 10% σε Ολλανδία, Λουξεμβούργο και Φινλανδία αφήνοντας στα κρύα του λουτρού τις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου που ως γνωστόν πλήττονται από τη φτώχεια και την ανεργία.
Επιπλέον, όπως έχω επισημάνει επανειλημμένα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν μπορεί να είναι ανεξέλεγκτη. Οφείλει να λογοδοτεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μια και οι αποφάσεις της επηρεάζουν καθοριστικά την οικονομική και κοινωνική ζωή των λαών της Ένωσης. Ταυτόχρονα απαιτείται διαφάνεια στη λειτουργία της ΕΚΤ και άρση της σύγκρουσης συμφερόντων διότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και Νομισματική Αρχή και Εποπτική Αρχή των Συστημικών Τραπεζών και μέλος της τρόικας.»